អាវុធ ៣យ៉ាង
ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រះអង្គទ្រង់សម្តែង ក្នុងបិដកភាគ១៩ទំព័រ១៤២ អោយភិក្ខុទាំងឡាយបានសិក្សានិងយកទៅប្រព្រឹត្តិប្រតិបត្តិ ៣យ៉ាងនោះគឺ៖
១.សុតាវុធំ អាវុធគឺសុតៈ(ពុទ្ធវចនៈ)២.បវិវិវេកាវុធំអាវុធ គឺសេចក្តីស្ងាត់ (កាយវិវេកស្ងាត់កាយចិត្តវិវេកស្ងាត់ចិត្តឧបធិវិវេកស្ងាត់ចាកឧបធិ )។៣. បញ្ញាវុធំ អាវុធគឺបញ្ញា ។
តើអ្វីទៅជា សុតាវុធ? បទថា សុតាវុធំ បានដល់ អាវុធ គឺ សុតៈ ។ អាវុធ គឺ សុតៈនោះ ដោយអត្ថបានដល់ ព្រះពុទ្ធវចនៈ គឺព្រះត្រៃបិដក ។ ព្រោះថា ភិក្ខុអាស្រ័យអាវុធនោះ គឺ អាស្រ័យអាវុធ ៥ ប្រការ រមែងជាអ្នកមិនញាប់ញ័រ ឆ្លងសំសារកន្តារបាន ដូចទាហានដ៏ហានក្លា មិនញាប់ញ័រ មិនញញើត ក្នុងការឆ្លងមហាកន្តារបាន ដូច្នោះ ។ ព្រោះហេតុនោះឯង ព្រះដ៏មានព្រះភាគទើបត្រាស់ថា
“ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ អរិយសាវ័កដែលមានសុតៈជាអាវុធ រមែងលះបង់នូវអកុសល, ញ៉ាំងកុសលឲ្យចម្រើនឡើង, លះបង់ធម៌ដែលមានទោស, ចម្រើនធម៌ដែលមិនមានទោស, រក្សាខ្លួនឲ្យបរិសុទ្ធ” ។
តើអ្វីទៅជា បវិវេកាវុធំ? បទថា បវិវេកាវុធំ សេចក្តីថា អាវុធ គឺ វិវេក ទាំង ៣ ប្រការនេះគឺ កាយវិវេក ចិត្តវិវេក ឧបធិវិវេក ។ វិវេកទាំង ៣ ប្រការនោះ មានការធ្វើផ្សេងៗ គ្នា ។ កាយវិវេក សម្រាប់បុគ្គលដែលមានកាយគេចចេញទៅ ត្រេកអរក្នុងនេក្ខម្មៈ ចិត្តវិវេកសម្រាប់បុគ្គលអ្នកមានចិត្តបរិសុទ្ធ ដល់នូវសេចក្តីបរិសុទ្ធជាទីបំផុត ឧបធិវិវេកសម្រាប់បុគ្គលដែលមិនមានឧបធិ ដល់នូវវិសង្ខារ ( គឺព្រះនិព្វាន ) ។ ក៏បុគ្គលអ្នកត្រេកអរក្នុងវិវេកទាំង ៣ យ៉ាងនេះ រមែងមិនខ្លាចក្នុងទីណាមួយឡើយ ព្រោះហេតុនោះ វិវេកនេះក៏ហៅថា អាវុធ ព្រោះអត្ថថា ជាទីពឹងអាស្រ័យ ។
ហើយនៅចុងបញ្ចប់នេះយើងមកយល់ពីអ្វីទៅដែលជាបញ្ញាអាវុធ, អាវុធគឺបញ្ញា ដែលជាលោកិយ និងលោកុត្តរ ចាត់ជាអាវុធ គឺបញ្ញា ។ ព្រោះថា បុគ្គលអ្នកមានអាវុធ គឺ បញ្ញានោះ រមែងមិនខ្លាចក្នុងទីណាមួយឡើយ ទាំងអ្នកដទៃក៏មិនខ្លាចចំពោះបុគ្គលនោះ ព្រោះហេតុនោះ សូម្បីបញ្ញានោះក៏ហៅថា អាវុធ ព្រោះអត្ថថា ជាទីពឹងអាស្រ័យ [ អវស្សយដ្ឋេនេវ អាវុធំ ] ។
ប្រភពឯកសារ បិដកភាគ ១៩ ទំព័រ ១៤២ , អដ្ឋកថា ភាគ១៩ ទំព័រ ២២៧
