មង្គលសូត្រ គឺជាសូត្រមួយ ដែលព្រះអានន្ទបានស្តាប់មកហើយយ៉ាងនេះថា សម័យមួយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់នៅក្នុងវត្តជេតពន ជាអារាមរបស់អនាថបិណ្ឌិកសេដ្ឋី ទៀបក្រុងសាវត្ថី ។ លំដាប់នោះឯង ទេវតាមួយអង្គ កាលដែលវេលាបឋមយាមកន្លងទៅហើយ មានរស្មីដ៏ល្អ ញ៉ាំងវត្តជេតពនជុំវិញទាំងអស់ឲ្យភ្លឺស្វាងហើយ ព្រះដ៏មានព្រះភាគ ទ្រង់គង់ក្នុងទីណា ក៏ចូលទៅក្នុងទីនោះ លុះចូលទៅដល់ហើយ ទើបថ្វាយ បង្គំចំពោះព្រះដ៏មានព្រះភាគ ហើយឈរនៅក្នុងទីដ៏សមគួរ, កាលទេវតានោះឈរក្នុងទីដ៏សមគួរហើយ ទើបក្រាបទូលព្រះដ៏មានព្រះភាគ ដោយពាក្យជាគាថាយ៉ាងនេះថា
មង្គលទាំង៣៨ប្រការ ១-កិរិយាមិនសេពគប់នូវបុគ្គលពាលទាំងឡាយ ២-កិរិយាសេពគប់នូវបុគ្គលជាបណ្ឌិតទាំងឡាយ ៣-កិរិយាបូជាដល់បុគ្គលដែលគួរបូជាទាំងឡាយ ៤-កិរិយានៅក្នុងប្រទេសដ៏សមគួរ ៥-ភាវៈនៃបុគ្គលបានធ្វើបុណ្យទុកហើយក្នុងកាលមុន ៦-កិរិយាតម្កល់ខ្លួនដោយប្រពៃ ៧-ភាវៈនៃបុគ្គលបានស្ដាប់ បានរៀនហើយដោយច្រើន ៨-សិល្ប៍សាស្ត្រគឺសេចក្ដីឆ្លៀវឈ្លាសក្នុងហត្ថកម្មរបស់អ្នកបួស និងគ្រហស្ថ ៩-វិន័យដែលបុគ្គលសិក្សាដោយប្រពៃ ១០-វាចាដែលបុគ្គលសិក្សាដោយប្រពៃ ១១-កិរិយាបម្រើនូវមាតា ១២-កិរិយាបម្រើនូវបិតា ១៣-សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់បុត្រ និងភរិយា ១៤-ការងារទាំងឡាយដែលមិនច្របូកច្របល់ ១៥-កិរិយាបរិច្ចាគទាន ១៦-កិរិយាប្រព្រឹត្តនូវធម៌ ១៧-សេចក្ដីសង្គ្រោះដល់ញាតិទាំងឡាយ ១៨-ការងារទាំងឡាយដែលមិនមានទោស ១៩-កិរិយាមិនត្រេកអរក្នុងបាប និងកិរិយាវៀរចាកបាប ២០-សេចក្ដីសង្រួមចាកកិរិយាផឹកនូវទឹកស្រវឹង ២១-សេចក្ដីមិនប្រមាទក្នុងធម៌ទាំងឡាយ ២២-សេចក្ដីគោរពចំពោះបុគ្គលដែលគួរគោរព ២៣-កិរិយាប្រព្រឹត្តបន្ទាបខ្លួន ២៤-សេចក្ដីត្រេកអរចំពោះរបស់ដែលមាន ២៥-ភាវៈនៃបុគ្គលអ្នកដឹងនូវឧបការៈដែលអ្នកដទៃធ្វើហើយដល់ខ្លួន ២៦-កិរិយាស្ដាប់នូវធម៌តាមកាល ២៧-សេចក្ដីអត់ធន់ ២៨-ភាវៈនៃបុគ្គលដែលគេប្រដៅបានដោយងាយ ២៩-កិរិយាបានឃើញ បានជួបនូវសមណៈទាំងឡាយ ៣០-កិរិយាសន្ទនាទៅវិញទៅមកនូវធម៌តាមកាល ៣១-សេចក្ដីព្យាយាមដុតនូវបាបធម៌ ៣២-កិរិយាប្រព្រឹត្តនូវធម៌ដ៏ប្រសើរ ៣៣-កិរិយាឃើញនូវអរិយសច្ចទាំងឡាយ ៣៤-កិរិយាធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវព្រះនិព្វាន ៣៥-ចិត្តរបស់បុគ្គលឯណាដែលលោកធម៌ទាំងឡាយពាល់ត្រូវហើយមិនរំភើបញាប់ញ័រ ៣៦- មិនមានសេចក្ដីសោក ៣៧-មានធូលី គឺរាគៈទៅប្រាសហើយ ៣៨-ជាចិត្តក្សេមក្សាន្ត ។ ទាំងអស់នេះព្រះអង្គត្រាស់ថា គឺជាមង្គលដ៍ប្រសើ៕
